Weer de oude worden..
Overprikkeld…….moe…….
Misschien herken jij hier iets in, voor jezelf, of voor een kennis of geliefde….
Het begon een poos geleden allemaal met minder werken, minder doen, of wie weet helemaal stoppen met werken. En daarna is het niet helemaal meer goed gekomen.
Of was het een ziekte, ongeluk of burnout die jou onderuit haalde? Gelukkig is dat nu achter de rug.
En daarna wilde je natuurlijk weer een stijgende lijn zien.
Maar dát is nou net een lastige puzzel:
“Eerst hoopte ik nog op herstel, maar nu is er geen verbetering meer. Blijft dit zo?
Ik vind het lastig om positief te blijven en dit te accepteren.
Stel ik me nou aan, of moet ik het echt rustiger aan doen?”
Het is natuurlijk heel teleurstellend als er geen vooruitgang is, ook al doe je je best dag in dag uit.
Maar als je gefrustreerd bent en daarbij ook moedeloos, dan is het echt tijd om er iets aan te gaan doen! Want je weet dat je dan van kwaad tot erger kunt vervallen.
Je wereld wordt ongemerkt kleiner en je doet steeds minder….
Of je vecht er juist tegen en raakt steeds vermoeider, en krijgt daardoor méér klachten….
Hopelijk heb jij als lezer, jouw handvatten en nieuwe balans al gevonden.
Immers jij kent jezelf het beste, je weet wat werkt en niet werkt.
Dat is wat ik iedereen toewens!
Maar in mijn praktijk heb ik gemerkt dat het proces van herstel bij mensen met overprikkeling of andere klachten door overbelasting toch flink kan stagneren, helaas.
De moedeloosheid, maar ook onwetendheid maakt het moeilijker om goed voor jezelf te zorgen:
‘Het maakt toch niet uit wat ik doe’ of ‘Ik heb al van alles gedaan, het werkt toch niet’.
Kom jij er zelf niet goed uit, lees dan verder:
Hoe kan het anders?
Stel je eens voor..
In een eerste gesprek en onderzoek gaan we na of je teveel van jezelf vraagt.
Zo ja, dan vraag ik je om een stapje terug te doen met bepaalde dingen.
‘Maar ik doe al zo weinig’, sputter je tegen.
Maar ja, zeg ik dan, toch lijkt me het verstandig dat je jouw grenzen weer gaat voelen.
Want waarschijnlijk ben je, ongemerkt, in de overlevingsstand gekomen, dat komt vaak voor bij overprikkeling. Er is teveel stress in jouw systeem gekomen, en daardoor voel je jouw grenzen veel minder of zelfs helemaal niet meer. Je wilde toch zoveel mogelijk gewoon met alles meedoen.
En ja, dat herken je toch eigenlijk wel, nu we het erover hebben.
Heel raar om ‘het gevecht’ op te geven, en om nu een versnelling lager te gaan.
Ook wel fijn eigenlijk dat het allemaal te begrijpen is, door het onderzoek, door de oefeningen…
Een pas op de plaats, een stapje terug, dát is het begin!
Je komt wat tot rust en gaat de dingen doen die goed voor je zijn, tenminste waar mogelijk.
Dus niet meer vechten, maar zorgen voor jezelf.
Het is mijn werk om mensen daarbij te steunen.
Jezelf weer even een periode voorop zetten, zelfcompassie leren.
Daar is soms even tijd en aandacht voor nodig. Er ontstaat een nieuwe balans.
Leuk om te weten: van zelfcompassie wordt je meteen al gelukkiger 😊.
Dan krijg je direct oefeningen en tips die werken om je beter te gaan voelen, en dagelijkse prikkels beter aan te kunnen.
Kan dat dan? Ja! Tenminste als je weet welke bewegingen wel goed zijn, en welke niet.
Yoga en ontspanning ken je misschien wel, maar niet alle Yoga of mindfulness oefeningen werken goed bij overprikkelingsklachten.
En voor sommige mensen zijn er naast ontspanningsoefeningen ook andere, zintuiglijke oefeningen die je belastbaarder maken.
Rustig en gestaag oefenen om de wereld weer beter aan te kunnen.
Daarna: mag je blij en trots zijn! Trots omdat je het zelf hebt gedaan, met maar een klein beetje hulp.
en dan
Je bent steeds minder moe, je hoofd weer meestal helder en vrij.
Ondanks de oorzaak van je klachten kun jij de wereld steeds beter aan.
Steeds meer om je op te gaan verheugen voor de lente, de zomer en de rest van het jaar.
Ik hoop, mét jou, dat het zo mag gaan.
Een nieuwe lente!
Als het tijd is voor een nieuwe koers dan mag je altijd contact met me opnemen.
Een mooie lenteweek en tot de volgende keer!